Balzac’ın 1840-1847 yılları arasında yaşadığı evden hatıralar…
Honore de Balzac, ayrıntılara büyük önem veren ve gözlem yeteneğini çok iyi kullanan bir yazar. Romanlarındaki karakterlerin iç dünyasını başarılı bir şekilde yansıtan yazar, özellikle kadın karakter yaratma konusunda öncü isimlerden biridir.
İlk dönem eserlerinde aşk ve evlilik gibi konuları yalnızlık ve yabancılaşma gibi temalarla birlikte işleyen yazar, olgunluk çağında toplumsal meselelere de değinmiştir. Balzac, eserlerinde ağır bir dil kullanmıştır. Yenilikçi bir yazar olduğu için, her romanında yeni şeyler denemiş, bazı romanlarında realizm akımının özelliklerini yansıtırken, bazı romanlarında gerçeküstü ögelere de yer vermiştir.
En çok etkilendiği yazarların başında Victor Hugo, Williem Dean Howels ve Nikolay Gogol. Çağdaşı Gustave Flaubert ile birlikte döneminin en çok okunan yazarlarından biri olmuştur.
Balzac’ın Paris’teki Evi: Kelimelerle Örülmüş Bir Sığınak
Paris’in kalabalık caddelerinden biraz uzaklaşıp Passy’nin dar sokaklarına doğru yürüdüğünüzde, sizi bir zaman tüneline çekecek küçük, mütevazı bir evle karşılaşırsınız. Burası Honoré de Balzac’ın evi. Ama sadece bir ev değil… Bu duvarlar, sabaha kadar yanmış mumların isini, yoğun mürekkep kokusunu ve büyük bir yazarın ruhunu taşıyor.
Balzac, burada, 1840’larda, alacaklılarından kaçarken inzivaya çekildi. Bu küçük ev, aslında onun edebi evreninin gizli laboratuvarıydı. Sabahın ilk ışıklarına kadar masa başında çalışır, cümlelerini bir kuyumcu titizliğiyle işlerdi. İşte “İnsanlık Komedyası” bu odalarda hayat buldu.
Oturma odasına girdiğinizde, duvarlarda kitaplar ve el yazmalarıyla dolu bir dünya sizi karşılar. Çalışma masasının üzerinde hâlâ mürekkep lekeleri varmış gibi gelir insana. Sanki Balzac birazdan içeri girip kahvesini yudumlayarak yazmaya devam edecekmiş gibi…
Ve mutfağa göz attığınızda, onun meşhur kahve tutkusunu hissedersiniz. Günde onlarca fincan kahve içer, zihnini açık tutmak için kafeine sığınırdı. Belki de burada, kahve fincanını bir kenara koyup Goriot Baba’nın ya da Eugénie Grandet’nin trajedisini kaleme aldı…
Bu ev, Balzac’ın dünyaya bıraktığı kelimelerin doğduğu yer. Sadece bir müze değil, onun tutkularını, borçlarla boğuşmasını, yaratıcı sancılarını ve yazıya olan büyük adanmışlığını anlatan canlı bir anı.
Fotoğrafta görülen çalışma masasında, Paris’ten ve dünyanın hengâmesinden uzakta Balzac, Dante’den esinlenerek isim verdiği İnsanlık Komedisi’nin büyük bir kısmını yazar. Geceleri kalkıp içtiği koyu kahvelerle uyanık kalır, gecenin sessizliğine hayal gücü eşlik eder. Bu mütevazı ve izole hayat romancının hayal gücünü tetikleyerek, onun sıra dışı karmaşıklıkta bir dünya yaratabilmesine imkân verir.
Ve siz kapıdan çıkarken, hafif bir rüzgâr eser ve sanki Balzac’ın sesi kulağınıza fısıldar:
“Sabır ve zaman, her şeyin anahtarıdır.”
Paris’in sokaklarına adım attığınızda, Balzac’ın ruhu hâlâ yanınızda yürüyormuş gibi hissedersiniz… ✨
